آج

چون عمار یاسر در جنگ صفین به شهادت رسید به معاویه رساندند این پیام پیامبر اعظم(ص) را که « یا عمار تقتُلُکَ الفئةٌ الباغیَة» ای عمار تو را گروهی ستمکار خواهند کشت

اینجا بود که آن ملعون پیرو مکتب ماکیاولی سخنی راند که نشان از بی‌منطقی و بی‌عقلی و استدلالهای پوچ برای مردمی پوچ اطرافش بود.

گفت: بله این درست است چون علی عمار را به میدان جنگ آورد پس علی عمار را کشت.

ولی علی(ع) این مرد اسلام پیام داد به معاویه که من عمار را کشتم همانطور که پیامبر اسلام(ص) عمویمان حمزه را به احد برد و کشت.

چشم باز و گوش باز و این عمی حیرتم از چشم بندی خدا!

البته دیگرانی را هم برده بود که بکشد ولی فرار کردند و کشته نشدند.

حسین(ع) تمام این دورانها و این پیام‌ها را دیده و طرف خود را می‌شناسد .

روزی که عمویشان ابوذر را به تبعید فرستاندند جز علی و فرزندانش کسی بدرقه ابوذر نرفت.

چه کسی به ابوذر برادر گفته بود که حسن و حسین اورا عمو خواندند جزء پیامبر(ص) کسی چنین نفرموده بود. چرا حسین باید همه اینها را ببیند و بیعت کند با چنین خاندانی!

روزی را که مالک اشتر را با عسل مسموم و شهید کردند آن دلاور مرد ملکوتی زاهدی که علی(ع) گفت نسبت مالک به من مثل نسبت من به رسول‌الله(ص) بود.

او شهادت حجر و یارانش را دیده بود که با اینکه معاویه‌بن‌ابوسفیان ملعون به او و دسته‌اش امان داده بود.

این چگونه امان‌نامه‌ای بود که منجر به شهادت او شد! و هرچه گويم از فضلت بكاهم پس خاموش

چگونه می‌توان مرگ اویس قرنی را دید که پیامبر اکرم(ص) فرمود بود«انی لاشم‌ نفس الرحمن من قِبل الیمَن» من نفس رحمانی از طرف یمن استشمام می‌کنم.

در رکاب علی(ع) در صفین شربت شهادت نوشیده بود.

... و بعد از همه این مصیبتها مصیبت عظمیی شهادت برادرش و تیرباران کردن جنازه‌اش را آیا نمی‌شد به جسم بی‌جان او که جان پیامبر بود رحم می‌کردند!

و آنها مردم را برده‌های خویش می‌پنداشتند و نه حُسن تصمیمی و نه حق هیچ اختیاری فقط باید تسلیم محض باشند و.... وقتی که حکومت بدست یزید افتاد که ظاهر اسلام را هم رعایت نمی‌کرد.

چاره‌ای جز قیام نبود که مردم و اجتماع آن زمان را فهماند سکوت هم حدی دارد .

...... قیام زمانش رسیده است.

:: موضوعات مرتبط: مناسبت روز، اخلاقي و مذهبي، ،

نویسنده : علي اكبري(آج)

محرم و حسينيان

چهار شنبه 16 آذر 1389

يا ثارالله

ايام عزاي حسيني است و دلها اين روزها رازهايي دارند كه در ديگر ايام پيدا نمي‌شود

اگر هم يافت شود اينقدر عموميت ندارد، عالم در اين روزها چهره ديگر دارد شور و شعور حكايات‌ها دارد.

مهر دل است و مهر به تسبيحي دارد كه عشق را فاتح است و فتح را در قاب دارد

قابي است كه همچون مصحفي زشت و زيبا را به نمايش گذاشته آنهم از نوع كاملش.

اينجا تكميل همه خوبي‌هاست و بدي‌ها

شر و خير در گريبان هم است و صحنه‌اي است به تماميت

احساس در اوج است و عقل هم در اوج

شرم و حيا همه را فرا گرفته و بي حيايي و چشم دريدگي آن همه را

و راهي است بسي نزديك و بسيار دور ، زود و دير در هم آميخته تابلو‌ايست بس زيبا

گروهي چقدر نزديك هستند به يار و گروهي چقدر دور هستند از يار

دسته‌اي كه در يك آن لحظه مي‌روند در بهشت

و گروهي كه تا ابد هم نمي‌توانند اين راه را طي كنند حسين يا ثارالله

فوجي راهي را يافته‌اند براي راهي و فوجي ديگر هرگز نخواهند يافت.

درسي براي هميشه تاريخ

و تاريخ هست كه هميشه تكرار مي‌شود

و پند آموزاني كه درك مي‌كنند راه را و هدايت مي‌خواهند از يار كه اين راه بدون هدايت او امكان پيمايش نيست.

هرچقدر در متن آن فرو روي كم است

سطحي كه تا عماق وجود ادامه دارد

اين چه شوري است

آيا جزء حسين كسي توانسته چنين نقشي را ايفا كند

و آيا بجز ادامه دهنده‌هاي راه حسين عليه‌السلام و پيروان حسين و الهام گيرندگان از حسين و راهروان راه او و قالب گيران از او كسي را سراغ داريد كه چنين سازد چنين شوري بيآرايد

هرگز نخواهيد يافت

پس با هم مي‌خوانيم:

السلام علیک یا صریع الدمعة العبری ، السلام علیک یا مذیبَ الکبدِ الحری.....

السلام علیک یا ابا عبدالله وعلی الارواح التی حلت بفنائک علیک منی جمیعا سلام الله ابدا ما بقیت و بقی اللیل و النهار و لا جعله الله آخر العهد منی لزیارتکم

السلام علی الحسین
وعلی علی بن الحسین
وعلی اولاد الحسین
وعلی اصحاب الحسین

ای حسین ، ای زاده زهرا سلام الله علیها ، ای سید و سرورجوانان بهشت ، ای پور مرتضی ، ای نور دیده و سبط پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله ، ای حجت خدا بر خلق ، ای بزرگ آمر به معروف و ناهی از منکر، ای کاروان سالار عشق و ایثار ، ای احیاگر قرآن و اسلام ، ای رسواکننده ظالمان و جباران و خدا ستیزان در طول تاریخ ، ای حسین ، ای سرو سرافراز آزادی و آزاد اندیشی ، ای معلم آزادی ، ای راهنمای ایمان ، ای جرعه نوش جام یزدان ، ای حسین ای خون یزدان واژگان در چکامه شور وصفت تو و صبر تو نا توانند .ای حجت خدا ای حسین ، در دشت عرفات چه خوانده ای که سنگهای جبل الرحمه هنوز از گریه هایت نالانند.

براستی که باید مناجات وعشق و ایثار و صمیمیت را از تو آموخت و عبودیت و بندگی را نیز از تو و خدا را باید از دعای عرفه ات شناخت .

ای حسین ، چه گفتی ، چه خواندی ، که هنوز لذت عرفانت در پهنه دشت عرفات محسوس است وعرفات از نام تو عرفان دارد و فضای آن از یاد تو عطر آگین است .

ای امام رحمت ای حجت خدا هرساله در ایران اسلامی عاشقانت در روز عرفه با قرائت دعای عرفه ات به یاد مصایب تو و یاران با وفایت اشک می ریزند ، از اعیاد قربان و غدیر مراسم سوگواریت در ماه محرم و قربانگاه یارانت در عاشورا و کربلا راتدارک می بینند واز درگاه خداوند منان ظهور و حضورفرزند عزیزت حضرت امام مهدی عج منتقم خونت و خون شهیدان را طلب می کنند.

اماما ، ایام ماه محرم که میشود شیعیانت در ایران اسلامی و دیگر بلاد اسلامی با بر پائی مراسم عزاداری می پردازند . اماما ایام سوگواری عاشورایت ، شهادت یاران ، فرزندانت و برادربا وفایت حضرت ابوالفضل را به پیشگاه حضرت ولی عصر عج و بهمه شیعیان و دوستارانت و به همه آزاد اندیشان تسلیت عرض می‌نمایم.

نویسنده : علي اكبري(آج)

محرم و حسينيان

15 آذر 1389

یا ثارالله

ایام عزای حسینی است و دلها این روزها رازهایی دارند که در دیگر ایام پیدا نمی‌شود

اگر هم یافت شود اینقدر عمومیت ندارد، عالم در این روزها چهره دیگر دارد شور و شعور حکایات‌ها دارد.

مهر دل است و مهر به تسبیحی دارد که عشق را فاتح است و فتح را در قاب دارد

قابی است که همچون مصحفی زشت و زیبا را به نمایش گذاشته آنهم از نوع کاملش.

اینجا تکمیل همه خوبی‌هاست و بدی‌ها

شر و خیر در گریبان هم است و صحنه‌ای است به تمامیت

احساس در اوج است و عقل هم در اوج

شرم و حیا همه را فرا گرفته و بی حیایی و چشم دریدگی آن همه را

و راهی است بسی نزدیک و بسیار دور ، زود و دیر در هم آمیخته تابلو‌ایست بس زیبا

گروهی چقدر نزدیک هستند به یار و گروهی چقدر دور هستند از یار

دسته‌ای که در یک آن لحظه می‌روند در بهشت

و گروهی که تا ابد هم نمی‌توانند این راه را طی کنند حسین یا ثارالله

فوجی راهی را یافته‌اند برای راهی و فوجی دیگر هرگز نخواهند یافت.

درسی برای همیشه تاریخ

و تاریخ هست که همیشه تکرار می‌شود

و پند آموزانی که درک می‌کنند راه را و هدایت می‌خواهند از یار که این راه بدون هدایت او امکان پیمایش نیست.

هرچقدر در متن آن فرو روی کم است

سطحی که تا عماق وجود ادامه دارد

این چه شوری است

آیا جزء حسین کسی توانسته چنین نقشی را ایفا کند

و آیا بجز ادامه دهنده‌های راه حسین علیه‌السلام و پیروان حسین و الهام گیرندگان از حسین و راهروان راه او و قالب گیران از او کسی را سراغ دارید که چنین سازد چنین شوری بیآراید

هرگز نخواهید یافت

پس با هم می‌خوانیم: