آج

بنام هستي هستي بخش

روزي که شده است

آماده هستم براي بود يا نبود

خاطرات را مرور کنم يا ببينم

آه..

....آه

باز گويم تورا در جواني چقدر بخشنده و مهربان

با گذشت ولذت زندگي

با ديگران همراه و هم صدا

در نگاه اين و آن بي تفاوت

از نگاه شان هيچ دل نگراني نبود

امروز

فرد

خودم

بچه ام

مادرم

همسرم

برادرم

فرد....

امروز من هستم و خودم در پيچيده پيچيدگي خودم

من فرو رفته ام در فرد

چقدر حقير

از پرواز دراز به کوچ کنج نشين

آنروز رفاقت و همدلي

امروز بي حوصلگي و نازباني

کو آن صفا

در کوچه ها مانده

همراه من نيامده

يا اورا همراهم نيآورده ام

چقدر مشکل است

نگاه به گذشته

فقط در فرد گم و گور شده ام

جز خود ديگري نبينم تا کي

ديگر نخواهم شد وقتي فرد آمد

خيلي افراد رفتند

....آه

و آه که خود باني اينکارم

پيري تقصر دارد يا تجربه

نمي دانم

از دست داده هايم خيلي فراوان است

چه کنم؟

آه.....

فرد

باز نايد فردا

فرد از آمدنش متنفرم

چه کنم؟

آه....